Een totale wanprestatie van ProRail en NS, en dit is al niet bepaald de eerste keer. Het is al jaren meer dan overduidelijk dat er op het gebied van calamiteitenbeheersing fundamentele verbeteringen nodig zijn. Deze zullen keihard afgedwongen moeten worden door het 100% ongeinteresseerde ministerie, dus ook nu zal er wel weer niets verbeteren. De problemen worden ook steeds ernstiger, bv door de overgang van storttoiletten op electromechanisch werkende techniek. Gevolg: extreem nare problemen.

Het meest zotte is nog wel dat het technisch doodsimpel is om het boordomroepsysteem van separate noodstroomaccucellen te voorzien, zodat deze altijd blijft werken, eventueel zelfs mbv GSMRail- of VOIP-based remote-omroep. Maar veel belangrijker is dat vlot afslepen altijd mogelijk gemaakt moet kunnen worden, desnoods per stel en/of met lage snelheid. En als dat echt niet kan, dan moet evacueren veel sneller mogelijk worden, bij voorkeur in samenwerking met de brandweer. En dat ook oefenen.

Dit bevestigt weer eens alle vooroordelen die er bij het grote publiek over het spoor bestaan, met hoog boven aan de lijst: ‘Je bent er als reiziger aan de goden overgeleverd.’

“Volgens NS was het voor de conducteur bovendien lastig om van het ene naar een ander treinstel te gaan”. Ja, dat heeft men doelbewust gekozen door de doorloopkoppen van de Koplopers (ICM) dicht te lassen. Een duidelijk voorbeeld van de eenzijdige focus op kosten ten koste van dienstverlening (niet raar bij een bedrijf dat probeert te doen alsof het “producten” levert).