“De oproep om thuis te blijven voelt heel dubbel. We missen de reiziger echt als treinpersoneel. We hopen allemaal dat het snel voorbij is”, zegt NS-machinist Stefan Tames die in een interview vertelt over zijn werk tijdens de coronacrisis.

De liefde voor het openbaar vervoer ontstond bij Stefan Tames al toen hij een klein kind was. “Als klein jongetje keek ik uit het raam naar de bussen die voorbijreden.” Als tiener mocht hij een dagje meelopen met een conducteur van NS en toen was hij verkocht. Na zijn mbo-opleiding elektrotechniek had Tames verschillende banen zoals vuilnisman en graveur van naamplaten. “Maar mijn oude bazen wisten altijd: als er een baan bij NS voorbij zou komen dan zou ik weg zijn.”

Vrijheid

“Wat ik mooi vind aan het vak van machinist is dat je zo veel vrijheid hebt. Daarnaast geeft het je de mogelijkheid om veel te reizen wat ik graag doe. Ik ben nu 4,5 jaar machinist en rijd door grote delen van Nederland. Ik ga elke dag met heel veel plezier naar het werk. Ik doe dat fluitend, niet alleen omdat ik mijn werk leuk vind, maar ook omdat dit me helpt om scherp te blijven. Bijvoorbeeld bij een lange dienst helpt het me om ook tegen het einde alert te zijn.”

Tames geniet van het contact met de reiziger. “Als machinist heb je de keuze om jezelf op te sluiten in de cabine of even uit te stappen en contact te maken met reizigers. Ik kies voor dat laatste en help ze soms even, bijvoorbeeld door een koffer de trap op te tillen.”

“Toen de regering Nederlanders adviseerde om zo veel mogelijk thuis te blijven, was het heel raar om te zien dat het extreem rustig werd in het openbaar vervoer. Maar al snel realiseerde ik me dat wat er ook gebeurt, het OV moet blijven rijden om mensen in vitale beroepen te vervoeren”, zegt Tames. “Afgelopen nacht werd Amsterdam Centraal afgesloten. Er was helemaal niemand meer. Dat is een bizar gevoel, want normaal gesproken rijdt het nachtnet nog en dan zijn er vaak nog tussen de honderd en tweehonderd mensen op het station. Amsterdam Centraal is een station dat in de nacht leeft omdat het in het hart van Nederland is en er veel uitgaanspubliek komt.”

Uitgedunde dienstregeling

De treindiensten zien vanwege de uitgedunde dienstregeling als gevolg van de coronamaatregelen heel anders uit, vertelt de machinist, “We rijden bijna geen intercity’s meer, maar veel meer met sprinters. Dat betekent dat je soms zo’n tachtig stops per dag maakt. Dat is voor de conducteurs best pittig, omdat ze iedere stop bepaalde veiligheidsmaatregelen in acht moeten nemen, checken of reizigers zijn in- of uitgestapt en het sein tot vertrek voor de trein geven.”

Tijdens de coronacrisis ontstaat er veel saamhorigheid onder het spoorpersoneel, merkt Tames. “Ons land moet bereikbaar blijven en we zijn ons daar heel bewust van. Je kunt niet thuis blijven. Je merkt dat er collega’s zijn die zich zorgen maken, bijvoorbeeld vanwege hun thuissituatie. Er zijn collega’s die aanbieden om extra te werken om anderen te ontlasten. We zijn er echt voor elkaar. Dat is heel bijzonder.”

Wat de machinist wel merkt is dat er op dit moment meer overlast en agressie is in de treinen. “Het lijkt alsof we meer last hebben van de mensen die nu overblijven. Het komt op dit moment regelmatig voor dat een collega die een vervelende situatie heeft meegemaakt in de wachtruimte even zijn ei daarover kwijt wil.”

Thuis blijven

Tames hoopt dat reizigers zich ook de komende tijd houden aan de adviezen van RIVM en de Nederlandse regering. Hij deed hiervoor met buschauffeur Bart van Leersum onlangs een gezamenlijke oproep op Twitter. “We blijven mensen oproepen om zo veel mogelijk thuis te blijven, zodat wij ons werk kunnen doen. Als er te veel mensen op het station en in de treinen zijn, dan kunnen wij niet veilig werken. Datzelfde geldt voor treinspotters. Ook zij moeten niet samen afspreken op plekken om treinen te gaan spotten. Als je het doet, doe het in je eigen buurt en alleen”, waarschuwt Tames.

Lees meer in ons Dossier over het coronavirus.