Ik begrijp niet dat het zo lang moet duren voordat het treinverkeer weer op gang komt. Bij het ongeval dat op 8 januari 1962 te Harmelen plaatsvond was de schade veel groter dan bij dit ongeval te Teuge. Toch duurde de stremming destijds slechts 56 uur, waarvan de eerste 24 uur vooral besteed werd aan het redden van gewonden en het bergen van doden. Toen moesten 1 loc, 5 rijtuigen en een 4-wagenstel opgeruimd worden, en 4 sporen met bovenleiding, 4 wissels en 1 relaishuis hersteld worden.

Zojuist het Verslag van het Onderzoek naar de ramp bij Harmelen gelezen op de website van Nico Spilt. De opruim- en herstelwerkzaamheden namen destijds nog minder tijd in beslag dan ik in mijn eerste reactie meldde: de stremming duurde van 8 jan 9:19 tot 9 jan 16:38, dus slechts 31:19. Dat maakt het nog onverklaarbaarder dat de stremming bij Teuge 4 dagen duurt. Is er een deskundige die kan uitleggen waardoor dat komt?

Ik zie 2 verschillen met 1962:
De beschikbaarheid van materialen is anders geregeld dan in 1962. Toen was Cartesiusweg nog 1 groot centraal magazijn.
De veiligheids procedures rond werkzaamheden is vele malen zwaarder geworden en kost dus meer tijd. ( Bij Harmelen werd de bovenleiding met houten ladders gemaakt; dat is nu ondenkbaar)
De beschikbare vakkundige monteurs zijn nu over diverse aannemers verspreid; zie derhalve maar eens een capabele ploeg bij elkaar te krijgen.
Kortom, dass war es.