Tien jaar na het Fyra-debacle: hoe zat het ook alweer?
Het is vrijdag precies tien jaar geleden dat het V250-materieel voor de Fyra voor het eerst een dienstregeling ging rijden op de lijn Amsterdam-Brussel. De verwachtingen waren hooggespannen, de resultaten om te huilen. De trein verdween na enkele weken weer van het spoor. Een terugblik om het debacle rond de gedroomde hogesnelheidsverbinding met België.
Wilt u dit artikel lezen?
Word nu SpoorPro Premium Abonnee en krijg onbeperkt toegang tot vakinformatie over de spoormarkt.
Bent u al abonnee?
Nogmaals: de V250 was GEEN hogesnelheidstrein zoals de Thalys of ICE, maar een “normale” trein die toevallig 250 km/h kon rijden om hiermee de in de exploitatieovereenkomst afgesproken rijtijd van 93 minuten tussen Amsterdam en Brussel af te leggen. Vraag het verder elke machinist die ermee gereden heeft: de treinstellen reden uitstekend (“als een blok op de rails”), maar de kwaliteit was prut.
Haarlem stelde voor alle treinstellen een 0-revisie te geven oftewel helemaal uit elkaar en opnieuw opbouwen, maar nu op z’n Haarlems. Dat was voor NS vrijwel zeker de beste en in ieder geval de goedkoopste optie geweest.
De voortekenen wijzen erop dat deze trieste geschiedenis zich met de opvolger ICNG gaat herhalen.
De problemen worden in januari 2023 versterkt door de winterse kou en sneeuw. Spoorpro schijnt te beschikken over een glazen bol
Ik meen dat het 2009 was dat een Deen mij vertelde tijdens mijn vakantie dat Denemarken de gehele vloot teruggestuurd had naar Ansaldo Breda door de bedroevende kwaliteit en leveringsproblemen. De rest is geschiedenis.